gpon pots ont

เรื่องราวของอีเธอร์เน็ตเริ่มขึ้นในยุคอโลฮา เวลาที่แน่นอนคือหลังจากนักเรียนคนหนึ่งชื่อ Bob Metcalfe ได้รับปริญญาตรีจากสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์และย้ายไปที่มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดข้ามแม่น้ำเพื่อเรียนปริญญาเอก ในระหว่างการศึกษาของเขาเขาได้ติดต่อกับงานของ Abramson และเขาก็สนใจมันมาก หลังจากจบการศึกษาจากฮาร์วาร์ดเขาตัดสินใจพักที่ฮาวายเพื่อไปพักผ่อนก่อนที่จะไปศูนย์วิจัย Xerox Palo Alto เพื่อทำงานเพื่อช่วยให้ Abramson ทำงาน เมื่อเขามาถึงศูนย์วิจัย Palo Alto เขาเห็นว่านักวิจัยได้ออกแบบและสร้างเครื่องจักรที่จะเรียกว่าคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลในภายหลัง แต่เครื่องเหล่านี้โดดเดี่ยว เขาใช้ความรู้ที่เขาได้รับเพื่อช่วยให้ Abramson ทำงานร่วมกับ David Boggs เพื่อนร่วมงานของเขาได้รับการออกแบบและดำเนินการเครือข่ายพื้นที่ท้องถิ่นแห่งแรก เครือข่ายพื้นที่ท้องถิ่นใช้สายเคเบิลโคแอกเซียลหนายาวและทำงานในอัตรา 3Mbps
พวกเขาตั้งชื่อระบบอีเธอร์เน็ตระบบนี้และผู้คนเคยคิดว่าการแผ่รังสีแม่เหล็กไฟฟ้าสามารถส่งผ่านได้
สื่อที่ใช้ร่วมกัน
เทคโนโลยีของผู้ให้บริการ Sense Multiple Access (CSMA/CD) ด้วยการตรวจจับการชนกันระบุวิธีการสำหรับคอมพิวเตอร์หลายเครื่องเพื่อแชร์ช่อง เทคโนโลยีนี้ปรากฏตัวครั้งแรกใน Alohanet ที่พัฒนาโดย University of Hawaii ในปี 1960 ซึ่งใช้คลื่นวิทยุเป็นผู้ให้บริการ วิธีนี้ง่ายกว่าเครือข่ายแหวนโทเค็นหรือเครือข่ายควบคุมหลัก เมื่อคอมพิวเตอร์ต้องการส่งข้อมูลจะสลับระหว่างการกระทำต่อไปนี้และสถานะ:
เริ่ม-ถ้าบรรทัดไม่ได้ใช้งานเริ่มการส่งสัญญาณมิฉะนั้นข้ามไปยังขั้นตอนที่ 4
ตรวจพบการส่งข้อมูลต่อไปให้ส่งข้อมูลต่อไปจนกว่าจะถึงช่วงเวลาที่ Echo ได้รับเพื่อให้แน่ใจว่า transponders และเทอร์มินัลอื่น ๆ ทั้งหมดตรวจจับความขัดแย้งจากนั้นข้ามไปยังขั้นตอนที่ 4
การส่งข้อมูลที่ประสบความสำเร็จไปยังโปรโตคอลเครือข่ายระดับสูงกว่าที่การส่งผ่านประสบความสำเร็จและออกจากโหมดการส่งสัญญาณ
สายงานไม่ว่างรอจนกว่าสายจะฟรี
บรรทัดนั้นไม่ได้ใช้งานก่อนถึงจำนวนความพยายามสูงสุดให้ไปที่ขั้นตอนที่ 1 เพื่อลองอีกครั้งในช่วงเวลาสุ่ม
เกินจำนวนสูงสุดของความพยายามในการส่งสัญญาณรายงานความล้มเหลวในการส่งไปยังโปรโตคอลเครือข่ายเลเยอร์ที่สูงขึ้นและออกจากโหมดการส่งสัญญาณ
เนื่องจากสัญญาณการสื่อสารทั้งหมดจะถูกส่งบนสายที่ใช้ร่วมกันแม้ว่าข้อมูลจะถูกส่งไปยังเทอร์มินัลใดแห่งหนึ่ง (ปลายทาง) มันจะถูกส่งไปยังคอมพิวเตอร์ทั้งหมดในบรรทัดในรูปแบบของการออกอากาศ ภายใต้สถานการณ์ปกติการ์ดอินเทอร์เฟซเครือข่ายจะกรองข้อมูลที่ไม่ได้ส่งไปยังตัวเองและจะส่งคำขอขัดจังหวะไปยัง CPU เมื่อได้รับข้อมูลที่อยู่ปลายทางเป็นของตัวเองเว้นแต่การ์ดเครือข่ายจะอยู่ในโหมดสำส่อน ลักษณะ "One Talk ทุกคนฟัง" นี้เป็นจุดอ่อนด้านความปลอดภัยของอีเธอร์เน็ตขนาดกลางที่ใช้ร่วมกันเพราะโหนดบนอีเธอร์เน็ตสามารถเลือกได้ว่าจะฟังข้อมูลทั้งหมดที่ส่งไปยังบรรทัดหรือไม่ การแชร์สายเคเบิลยังหมายถึงการแบ่งปันแบนด์วิดท์ดังนั้นในบางกรณีความเร็วของอีเธอร์เน็ตอาจช้ามากเช่นหลังจากความล้มเหลวของพลังงานเมื่อเทอร์มินัลเครือข่ายทั้งหมดเริ่มต้นใหม่